beklenti içinde olmaktan hiç hoşlanmam. elimden geldiğince kendimi uzak tutuyorum aklımın gözümün önüne getirdiği görüntülerden. kendim için kötüsünü hiç hayal edemem ya hani, kafamda papatyadan taçlar,hep bi gülücükler filan. yalan bak hepsi. yok öyle bi dünya."kötüsünü düşün iyisi kar kalsın" karamsarlığı değil,dinle iki dakka.
ne zaman kendini "güzel"e alıştırdın, gör bak tepetaklaksın.sanki şartlar, tesadüfler,insanlar,psikolojik durumun,kendi kafan bile; algıladığın şeklin tam tersi olsun diye görevlendirilmiş. beklentide olmasana arkadaşım sen, bırak, temelsiz temeller atma kafanda. senden daha iyi bilen bi "zaman" varken sen ne diye kendini meşgul ediyorsun, kasıyorsun, zorluyorsun, iyi olmasını bekliyorsun ki?
beyninin yarattığı güzel kareler,üstü örtülü tehditler oluyo,işin sonunda anlıyorsun. o yüzden ayaklarını hep denk tut sen.biri gelip öne çıkan ayağını ayağıyla itekleyip yerine komasın sonra.acır ayağın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder