18 Ekim 2010 Pazartesi

Sigur Ros un kliplerinden biri.. İçime işleyen bi görüntüdür. Katıksız özgürlüğü bu kadar iyi anlatan daha iyi bi an yok elimde şu an.Hiç birşeyde rol yok,dağın taşın samimiyetinden bile eminim. Özellikle de çocukların yarattığı etkiler gerçekten çok farklı.. Birinin üzülmesine takılır kafam, yalnız zararsız gözlerin buruk bakışları çok canımı yakıyor.Ağlayan çocuklara bakamıyorum, hatta damlaları silemiyorum ben.Dokunduğum yerden silinip gidecekmiş gbi pamuk yanakları,kıyamıyorum güzelliklerine.Gözü yaşlı yetişkinin çirkinliğine veremediğim tüm anlamları yüklüyorum diri etlerinden akan damlalara,yetişkin yüzün çizgilerinden "yolunu bulan" suya nazaran, olduğu gbi süzülen ılık ve en taze can suyuna.. Hazzım yok çocuk gözyaşından yana, sadece bel bağlamadığım sloganlardan uzak durmak benimki.Ağlayacaksa birileri, en çok çocuktur bunu hakeden,en şık pırlantalar mahrum edilmemeli en güzel tenlerden..  Fazla da uzatmadan.. Sigur Ros..

http://www.vimeo.com/3977937

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder